Kolejny wspaniały rok dla graczy i jeszcze gorszy dla samej branży, do której nabieram obecnie nieco dystansu poświęcając się pracy dla platformy Eneba. To był też dla mnie niezwykle pracowity rok, stąd lista ukończonych gier jest krótsza, chociaż jest na niej kilka niezwykle czasochłonnych (i znakomitych!) tytułów, jak Fallout 4.

W tym roku moją jedyną platformą do grania było PC, ze zdecydowaną przewagą Steama, gdzie zresztą od jakiegoś czasu prowadzę niewielką stronę kuratorską Meaningful Adventures. Staram się tam napisać kilka słów o każdej ukończonej grze. Wielkimi nieobecnymi tegorocznej listy są S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl oraz Indiana Jones and the Great Circle. W pierwszej spędziłem już kilkadziesiąt godzin, a w drugą zacząłem grać dosłownie dwa dni przed końcem roku – obie te gry bez wątpienia znajdą się na przyszłorocznej liście.

Szczerze polecam wszystkie tytuły z poniższej listy*.

Ten rok był wspaniały dla graczy, ale naprawdę zły dla branży gier, czego sam też niestety doświadczyłem. Kilka miesięcy dodatkowego wolnego dało mi za to czas na ukończenie rekordowej liczby gier.

Na liście dominują tytuły na PC. Zaledwie kilka gier ograłem i ukończyłem na PlayStation 4 (nadal nie przekonałem się do zakupu „piątki”) oraz retro konsolce Evercade, której jestem wielkim fanem. Spośród wszystkich tych tytułów zdecydowanie wyróżnia się Baldur’s Gate 3, któremu w wersji na GOG-a poświęciłem ponad 80 godzin rozgrywki, przeżyłem w nim niezapomniane przygody i myślę, że na stałe dołączy on do grona moich ulubionych gier.

Szczerze polecam wszystkie tytuły z poniższej listy*.

To był dla mnie zdecydowanie PeCetowy rok, przeplatany wieloma wydarzeniami, które odciągały mnie od grania.

Na liście tradycyjnie znajdują się tytuły, w których ukończyłem tryb fabularny dla jednego gracza – było wśród nich wiele gier przygodowych oraz kilka znakomitych klasyków, które odkryłem po raz pierwszy i spędziłem przy nich wiele godzin. Gier, w które zagrałem i z różnych powodów odstawiłem było więcej, co uświadomił mi nowy, bardzo wnikliwy przegląd Steam Replay. To chociażby Vampire Survivors – znakomita gra, w której nie potrafię przeżyć dłużej niż 20 minut…

Szczerze polecam wszystkie tytuły z poniższej listy*.

Trzecia, rekordowa edycja mojej listy. Chyba nigdy jeszcze nie miałem tak „growego” roku.

W tym roku postawiłem głównie na gry krótsze, niezależne i eksperymentalne. Wiele czasu spędziłem również grając na PlayStation 3 zamiast na nowszej „czwórce” (a „piątki” długo jeszcze nie mam zamiaru kupować), czego nie planowałem, ale sprawiło mi sporo frajdy. Bardzo się też cieszę, że udało mi się spełnić moje – wyrażone początkowo jako żart – postanowienie noworoczne, żeby ukończyć tyle gier, ile tygodni w roku. Szczerze polecam wszystkie tytuły z poniższej listy*.

Tegoroczna lista jest krótsza o jedną pozycję, ale zawiera zdecydowanie więcej dłuższych produkcji.

W zasadzie stało się to dla mnie regułą, że przeplatam gry krótkie, które mogę przejść w jeden wieczór, z tymi pochłaniającymi tygodnie, czasem wręcz miesiące. Pomaga mi to dokonywać bardziej świadomych wyborów, których potem nie muszę żałować. Na dodatek, w całości przechodzę tylko tytuły, które naprawdę mnie zainteresowały lub wręcz zachwyciły, więc każdą z tych gier* mogę szczerze polecić.

W tym roku po raz pierwszy zacząłem zapisywać sobie ukończone gry. Powstawanie tej listy motywowało mnie do świadomych wyborów, a na koniec dało satysfakcjonującą kompilację tytułów, przy których dobrze spędziłem czas.

Ogrywam wiele gier, zarówno z ciekawości, jak i zawodowego obowiązku. Ale kończę tylko te, które trafiają w mój gust lub zaskakują czymś nowym, zachwycają unikatową oprawą, wciągają niezwykłą opowieścią, sprawiają frajdę, albo wszystko powyższe. Każdy z poniższych tytułów* mogę więc szczerze polecić.